ရေအရည်အသွေး စောင့်ကြည့်ခြင်းတွင် ကျန်ရစ်သော ကလိုရင်းကို အဘယ့်ကြောင့် စမ်းသပ်သင့်သနည်း

ရေတွင်ပါဝင်သော ရောဂါပိုးများကို ကာကွယ်ရာတွင် ကလိုရင်းဓာတ်ကျန်ပမာဏ၏ အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍ

ဖြန့်ဖြူးမှုစနစ်များတွင် မိုက်ခရိုဘိုင်အလိုအလျောက်ပြန်လည်ပေါက်ဖွားမှုကို ကလိုရင်းဓာတ်ကျန်ပမာဏဖြင့် ကာကွယ်နည်း

ကလိုရင်းသည် ကောလဲရာ ဘက်တီးရီးယာနှင့် ဂျီအာဌီးယာကဲ့သို့သော အန္တရာယ်ရှိ ဘက်တီးရီးယာများ၏ ဆဲလ်နံရံများကို ဖျက်သိမ်းခြင်းဖြင့် ရေကို ဘေးကင်းရေးရှိစေပါသည်။ ကုသမှုပြီးနောက်တွင်ပါ ကလိုရင်းသည် ဆက်လက်လှုပ်ရှားနေဆဲဖြစ်ပြီး ရေကို အိမ်များနှင့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများဆီသို့ ပိုက်များမှတဆင့် သယ်ဆောင်သွားစဉ်အတွင်း မိုက်ခရိုဘိုက်များ ပြန်လည်ပေါက်ပွားခြင်းကို တားဆီးပေးပါသည်။ မကြာသေးမီ နှစ်တွင် CDC သုတေသနအရ လီတာ တစ်ယူနစ်လျှင် ကလိုရင်းပမာဏ ၀.၂ မီလီဂရမ်ရှိနေစေရန် ထိန်းသိမ်းခြင်းသည် ရေမှတဆင့် ကူးစက်သော ရောဂါများကို ခြောက်တိုင်းငါးပုံ လေးပုံအထိ လျှော့ချပေးသည်ဟု တွေ့ရှိခဲ့ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ရေနှင့်ဆိုင်သော ရောဂါများမှ လူများအုပ်စုများကို ကာကွယ်ရန် ကလိုရင်းပမာဏကို သင့်တင့်ရွေ့လျားစွာ ထိန်းသိမ်းခြင်းသည် အလွန်အရေးကြီးဖြစ်ပါသည်။

EPA နှင့် WHO ၏ အနည်းဆုံး လွတ်လပ်စွာရှိသော ကလိုရင်းပမာဏ လမ်းညွှန် (၀.၂–၄.၀ mg/L)

လူတွေရဲ့ ဘေးကင်းလုံခြုံမှုနဲ့ ရေအရည်အသွေးကို ထိန်းသိမ်းပေးနိုင်ဖို့ ကျန်းမာရေးထိန်းချုပ်ရေးအဖွဲ့တွေက ကလိုရင်းဓာတ်အဆင့်ကို သတ်မှတ်ပေးထားပါတယ်။ WHO စံနှုန်းများအရ မြို့ပေါ်ရေစနစ်အများစုဟာ လီတာကို ၀.၂ မှ ၀.၅ မီလီဂရမ်အတွင်း ရှိနေသင့်ပါတယ်။ EPA ကတော့ ချဉ်းကပ်မှုကွဲပြားပြီး ၄.၀ mg/L ကို ခွင့်ပြုမှုအများဆုံးပမာဏအဖြစ် သတ်မှတ်ထားပါတယ်။ ဒီကန့်သတ်ချက်တွေက အဓိက ရည်ရွယ်ချက်နှစ်ခုကို ဖြည့်ဆည်းပေးပါတယ်၊ အန္တရာယ်ရှိသော ဘက်တီးရီးယားများ မပေါက်ဖွားစေရန် တားဆီးပေးပြီး ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးကြားနေရသော ရေသန့်စင်မှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ဒုတိယဥပဒေသတွေကိုလည်း ထိန်းချုပ်ပေးပါတယ်။ သို့သော် ကလိုရင်းဓာတ်ပမာဏ ၄.၀ mg/L ထက် မြင့်တက်သွားပါက ရေပေးဝေမှုစနစ်တွင် ထရိုက်ဟာလိုမီသိုင်းများ ပိုများလာစေသောကြောင့် ပြဿနာတစ်ခု ဖြစ်လာပါတယ်။ ဤပေါင်းပြုပစ္စည်းများသည် ကြာရှည်စွာ သုံးစွဲပါက ကျောက်ကပ်နှင့် သည်းခြေအစရှိသော အင်္ဂါများကို ထိခိုက်စေနိုင်ကြောင်း လေ့လာမှုများက ပြသထားပြီး ပြည်သူ့ကျန်းမာရေးအတွက် ကလိုရင်းဓာတ်ကို သင့်တင့်မျှတစွာ စီမံခန့်ခွဲရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။

ကိစ္စလေ့လာမှု - မြို့ပေါ်ရေပေးဝေမှုစနစ်များတွင် ကလိုရင်းဓာတ် မသိစေဘဲ ကျဆင်းခြင်းနှင့် ဆက်စပ်နေသော ရောဂါပိုးများ ပေါက်ဖွားခြင်း

၂၀၂၂ ခုနှစ်တွင် အလယ်ပိုင်းဒေသရှိ ရေသန့်စင်စက်ရုံတစ်ခုတွင် အမှားတစ်ခုဖြစ်ပွားခဲ့ပြီး ကလိုရင်းအဆင့်ကျဆင်းမှုကို မသတိပြုမိပါက မည်သည့်အန္တရာယ်ရှိကြောင်း ထင်ရှားစေခဲ့သည်။ အဓိက ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာသည့်ကိရိယာ မှန်ကန်စွာအလုပ်မလုပ်တော့သည့်အခါ ပြဿနာစတင်ဖြစ်ပွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ကလိုရင်းအဆင့် ၀.၁ mg/L အောက်သို့ကျဆင်းသွားပြီး သုံးရက်အတွင်း လူ ၁,၃၀၀ နီးပါး ဗိုက်ပြဿနာဖြစ်ပွားလာသည်အထိ တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ သတိမပြုမိခဲ့ကြပေ။ နောက်ပိုင်းတွင် သုတေသီများက ဖြစ်ပွားခဲ့သည့်အရာကို စူးစိုက်စုံစမ်းစားခဲ့ပြီး ၂၀၂၃ ခုနှစ်တွင် Journal of Water Health တွင် ရေးသားခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့၏ ရလဒ်များအရ ကလိုရင်းအဆင့်ကို တစ်ခါတစ်ရံသာမက အမြဲတမ်းစောင့်ကြည့်ခဲ့ပါက ထိုရောဂါအများစုကို ကာကွယ်နိုင်ခဲ့မည်ဖြစ်ပြီး အများအားဖြင့် ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းတွင် ၉ ရာခိုင်နှုန်းအထိ မဖြစ်ပွားစေနိုင်ခဲ့မည်ဟု ညွှန်ပြခဲ့သည်။ ဤအရာက ကျွန်ုပ်တို့အား ရောင်ပြန်ဟပ်နေသည့်အတိုင်း သောက်သုံးရေကို လူတိုင်းအတွက် ဘေးကင်းလုံခြုံစိတ်ချရစေရန် ကလိုရင်းအဆင့်ကို အမြဲတမ်းစောင့်ကြည့်ရန် ပိုကောင်းသောနည်းလမ်းများလိုအပ်ကြောင်း ရှင်းလင်းစွာပြသည်။

ဟန်ချက်ညီမှုကိုထိန်းသိမ်းခြင်း- ရေအရည်အသွေးကိုထိခိုက်စေခြင်းမရှိစွဲ ထိရောက်သော သန့်စင်ခြင်း

ကလိုရင်းပမာဏမှားယွင်းခြင်း၏ အကျိုးဆက်များဖြစ်သော အရသာ၊ အနံ့နှင့် ပိုက်များပျက်စီးခြင်း

ရေသန့်စင်ခြင်းတွင် မိုက်ခရိုဘိုင်းများမှ လုံခြုံစေရန်နှင့် ရေအရည်အသွေးကောင်းမွန်စေရန် ကလိုရင်းဓာတ်၏ သင့်တော်သောပမာဏကို ထည့်သွင်းခြင်းသည် အလွန်အရေးပါပါသည်။ 0.2 mg/L အောက်သို့ ကျဆင်းသွားပါက ဇီဝပိုက်လိုင်းများ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ဘက်တီးရီးယားများ ပြန်လည်ပေါက်ဖွားလာကာ လူများသည် ရေချိုးကန်ရေတွင် သတ္တုအရသာများနှင့် မကောင်းသော အနံ့များကို သတိပြုမိကြသည်။ သို့ရာတွင် 4.0 mg/L အထက်သို့ များပြားလွန်ကဲပါက ပိုက်များသည် ပိုမိုမြန်ဆန်စွာ ချေးမဲ့လာပါသည်။ ထိုအခါ ခဲနှင့် အခြားသော အဆိပ်အတော်ဓာတ်များ သောက်သုံးရေထဲသို့ ဝင်ရောက်လာနိုင်ပြီး အဆိုပါအချက်ကို EPA မှ အခြေခံအဆောက်အအုံဆိုင်ရာ အစီရင်ခံစာများတွင် အသားပေးဖော်ပြထားပါသည်။ ချေးမဲ့ခြင်းသည် ကျန်းမာရေးအတွက်သာမက နိုင်ငံတစ်ဝှမ်းရှိ စနစ်များကို ဖြစ်စေပြီး AWWA ၏ ၂၀၂၃ ခုနှစ် ဒေတာများအရ အမေရိကန် အ utilities ဘတ်ဂျက်များမှ နှစ်စဉ် ဒေါ်လာ ၂.၆ ဘီလျှှုန်းခန့် ဆုံးရှုံးမှုကို ဖြစ်စေပါသည်။ ထို့ကြောင့် လုပ်ငန်းများစွာသည် ကလိုရင်းဓာတ် ကျန်ရှိမှု ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာမှုကိရိယာများပါသော ရေအရည်အသွေးစစ်ဆေးမှုကိရိယာများကို ရင်းနှီးမြှုပ်နှံနေကြပါသည်။ ဤကိရိယာများသည် ကလိုရင်းဓာတ်သည် ပျက်စီးမှုမဖြစ်စေဘဲ ကောင်းစွာအလုပ်လုပ်နိုင်သော အမှတ်ကို ရှာဖွေရာတွင် ကူညီပေးပြီး လူတိုင်းအတွက် ရေအရသာကောင်းမွန်စေပြီး ပိုက်များ ပိုမိုကြာရှည်စွာ ခံစေပါသည်။

ကျန်းမာရေးအတွက် အန္တရာယ်နှင့် စည်းမဲ့ကမ်းမဲ့ဖြစ်မှုများ: 4.0 mg/L အထက်ရှိ ရေသန့်စင်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်ပေါ်လာသော ဘေးထွက်ပစ္စည်းများ (DBPs) ကို စီမံခန့်ခွဲခြင်း

ရေထဲသို့ ကလိုရင်းဓာတ်အလွန်အကျွံထည့်ပါက DBPs ဟုခေါ်သော အဆိပ်အတော်ပါဝင်မှုများကို ဖြစ်ပေါ်စေပါသည်။ ရေထောက်ပံ့မှုစနစ်ရှိ ဇီဝအော်ဂဲနစ်ပစ္စည်းများနှင့် ကလိုရင်းဓာတ်တို့ တွေ့ကြုံပါက trihalomethanes ကဲ့သို့သော ပစ္စည်းများ ဖြစ်ပေါ်လာပါသည်။ ကမ္ဘာ့ကျန်းမာရေးအဖွဲ့၏ ရှာဖွေတွေ့ရှိချက်အရ ဤဓာတုပစ္စည်းများကို အဆင့်မြင့်များစွာ ကြာရှည်စွာထိတွေ့မိပါက လူတို့သည် ဆီးအိမ်ကင်ဆာဖြစ်နိုင်ခြေ 15% မှ 28% အထိ တိုးလာနိုင်ပါသည်။ CDC ၏ 2023 ခုနှစ်အချက်အလက်များအရ အမေရိကန်ရေသန့်စင်သည့် စက်ရုံများ၏ သုံးပုံနှစ်ပုံခန့်သည် ကလိုရင်းဓာတ်အဆင့် 4.0 mg/L ကျော်လွန်သည့်အခါတိုင်း DBP စည်းမျဉ်းများကို ကျော်လွန်သွားကြောင်း ဖော်ပြထားပါသည်။ ကံကောင်းစွာဖြင့် EPA မှ သတ်မှတ်ထားသော 4.0 mg/L အများဆုံးအဆင့်အတွင်း ကလိုရင်းဓာတ်ကို ရေကုမ္ပဏီများ ထိန်းသိမ်းနိုင်စေရန် နှင့် DBP အဆင့်များသည် လီတာလျှင် 80 မိုက်ခရိုဂရမ် အဆင့်ကို မကျော်လွန်စေရန် အကူအညီပေးသည့် ခေတ်မီသော စောင့်ကြည့်စနစ်များ ရှိပါသည်။ ဤနည်းလမ်းသည် ရောဂါပိုးမွှားများကို ကာကွယ်ပေးသည့်အတူ နောင်တွင် လူထုကျန်းမာရေးကို အန္တရာယ်မဖြစ်စေပါ။

ရေအရည်အသွေးစမ်းသပ်မှုတွင် ကျန်ရှိသော ကလိုရင်းဓာတ်အား စောင့်ကြည့်ခြင်းအား အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ စောင့်ကြည့်ခြင်း

ကျန်ရှိသော ကလိုရင်းကို အလိုအလျောက်စမ်းသပ်သည့် ရေအရည်အသွေးစနစ်များသည် အလွတ်ကလိုရင်းအဆင့်ကို ဆက်လက်ဖတ်ယူနိုင်ပြီး ယေဘုယျအား 0.2 မှ 4.0 mg/L အတွင်းတွင် ရှိသည်။ ဤကိရိယာများသည် ပါဝင်မှုအတိုင်း ချက်ချင်းတုံ့ပြန်မှုရှိပြီး အချိန်ကြာမြင့်စွာကြာပြီး မကြာခဏ မှားယွင်းနေသော ရှေးဟောင်းနည်းလမ်းများထက် သာလွန်ကောင်းမွန်သည်။ 2023 ခုနှစ်တွင် Journal of Water Resources Planning and Management တွင် ထုတ်ဝေသော လေ့လာမှုတစ်ခုအရ အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ စောင့်ကြည့်ခြင်းသို့ ပြောင်းလဲသည့် စီမံခန့်ခွဲမှုစနစ်များသည် ကလိုရင်းစီမံခန့်ခွဲမှု အမှားများကို အကြောင်း ၃၀% လျော့နည်းခဲ့သည်။ ဤစနစ်များကို အထူးတလည်တန်ဖိုးရှိစေသည့်အရာမှာ ဘေးကင်းလုံခြုံမှုအဆင့်ကို ကျော်လွန်သွားပါက ချက်ချင်းသတိပေးချက်များကို ပို့ဆောင်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် စံချိန်များနှင့်အညီ လိုက်နာမှုကို ကူညီပေးသည့် အသေးစိတ်မှတ်တမ်းများကိုလည်း ထိန်းသိမ်းထားသည်။ ထို့အပြင် ဓာတုပစ္စည်းများကို တိကျစွာ ထုတ်လွှတ်ခြင်းကြောင့် ရိုးရာနည်းလမ်းများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက အသုံးများစွာ လျော့နည်းသွားသည်။

ရေအရည်အသွေးထိန်းချုပ်မှုအတွက် SCADA စနစ်များနှင့် ပေါင်းစည်းခြင်း

ကလိုရင်းဓာတ်ကျန်ခဲ့ပါက စစ်ထုတ်သည့်ကိရိယာများကို SCADA ကွန်ရက်များနှင့် ချိတ်ဆက်ပါက အော်ပရေတာများသည် မည်သည့်နေရာမှမဆို မည်သည့်အချိန်တွင်မဆို ရေသန့်စင်ရေးပစ္စည်းများ၏ အဆင့်အတန်းကို စစ်ဆေးပြင်ဆင်နိုင်ပါသည်။ ဖိအာားရုတ်တရက်ကျဆင်းမှုကြောင့် ညစ်ညမ်းမှုများ ဝင်ရောက်လာနိုင်သည့်အခြေအနေမျိုးတွင် ကလိုရင်းဓာတ်ကို မြှင့်တင်ပေးခြင်းကဲ့သို့ ပြဿနာများ မဖြစ်မီကို တုံ့ပြန်နိုင်စေပါသည်။ ထို့အပြင် ကလိုရင်းဓာတ်ကို အလွန်အကျွံထည့်သွင်းမှုများကိုလည်း ကာကွယ်ပေးပြီး လူတို့မလိုလားသော အဆိပ်အတော်များ ဖြစ်ပေါ်မှုကို ရှောင်ရှားပေးပါသည်။ ဤကဲ့သို့သော ဆက်တိုက်စောင့်ကြည့်မှုစနစ်များကို အသုံးပြုနေသော ရေသန့်စင်သည့်စက်ရုံများသည် ၎င်းတို့၏ တုံ့ပြန်မှုအချိန်ကို အကြောင်း ၄၅% ခန့် လျှော့ချနိုင်ကြပါသည်။ ဤကဲ့သို့သော တိုးတက်မှုမျိုးသည် လည်ပတ်မှုကုန်ကျစရိတ်အတွက် အဓိပ္ပာယ်ရှိသည့်အတွက် ရေကြောင်းရောဂါများမှ လူဦးရေများကို ကာကွယ်ရာတွင် အကျိုးရှိပါသည်။ သို့သော် ဒေတာစီးဆင်းမှုများကို ဘယ်လိုဖတ်ရှုနားလည်ရမည်ကို ဝန်ထမ်းအားလုံးကို သင်ကြားပေးရာတွင် အခက်အခဲများ ရှိနေဆဲဖြစ်ပါသည်။